Sunday 16 October 2011

İçimdeki İspanyol?

Bir lisan bir insan iki lisan iki insan diyorlar. Şimdi ben yeni bir insan olma aşamasındayım bu durumda. İki insandım şimdi buçuk insan daha ekledim bünyeme. İki buçuk insan.
Yalnız işler biraz karışık, karışıyor daha doğrusu... Bir sürü  soru işaretli cümle kurmak mümkün...

Misal acaba öğrendiğin dilin insanı mı oluyorsun  gizliden? Anadilin dışında bir dil biliyorsan bir de o dilin ait olduğu ülkenin insanı mı oluyorsun, ya da ona benziyorsun? İngilizce bilen büyüük çoğunluk Amerikalı özellikleri gösterir mi dersiniz? İngiliz ya da. Şimdi ben İspanyollaşıyor muyum o halde? Ya da tamamen akıl karışıklığı, kültür saçmalaması, telafuz abuklaması da getirmiyor mu beraberinde? İngilizce'de "j", c gibi okunurken İspanyolca'da genizden gelen bir "h" şeklinde, Türkçe'de bildiğin "jee" şeklinde okunuyorsa, karşıma çıkan ingilizce metinde "Jeff"i "Heff" diye okumam neye delalet peki? Akıl karışıklığı yahut sadece şımarıklık olabilir mi? "İspanyolca öğreniyorum da karıştırıyorum bazen harf okunuşlarını" cümlesinin cool tınısı belki?

Off, öyle uzuuun zaman olmuş ki İngilizce'yi öğreneli. nasıl öğrendiğimi bile hatırlamıyorum. Tamam liseye hazırlık sınıfında 1 sene boyunca İngilizce eğitim aldık evet, öğrenme aşamam buydu evet; ama ne yaptım, nasıl çalıştım, nasıl akıllar yürüttüm ya da nasıl anladım ettim hatırlamıyorum ki. Kim hatırlıyor ki zaten? Var mı hatırlayan? Sanmıyorum...

Şimdi her sabah İspanyol'ca sınıfında, tamamen ispanyolca konuşan sevgili öğretmenim Gala'ya bakıyorum, pür dikkat dinliyorum ve dediklerini anlıyorum.  Sorarım size bu nasıl mümkün? Kendini  tanıtma, ufak tefek cümle kurabilme dışında bihaber olduğum İspanyolca'yı ispanyolca anlatan bir öğretmenden öğrenmek ve her dediğini anlamak nasıl bir şeydir? Ha yok sakın yanlış anlaşılmasın, kendini büyük görme, "yav zeka paçalarımdan akıyor, leb denilmeden leblebiyi anlıyorum ben" büyüklüğü değil bu asla. Cidden merak ediyorum ve sorguluyorum. Nasıl anlayabildiğimi sorguluyorum.

Önceki hayatımda flamenko dansçısı mıymışım ki nerden kaynaklanıyor bu aşinalık?

Ya da dil yetenek işi mi? Yahut sadece konsantre olabilme ve akıl yürütme, kendini zorlama, kapasiteni genişletme becerisi mi?

Peltek peltek okuğun c'ler içine mi işliyor yoksa ya da önceki hayatını hatırlatıyor da sadece bilinçaltının derinliklerinden mi geliyor bu anlama işi?

Ne oluyor yahu? Kendimden korkar oldum, içimde benim bilmediğim biri var ve o ispanyolca biliyor gibi hissediyorum. O içimdeki kişi kurduğu cümleleri dışavurmak isterken, söyledikleri benim filtremden geçiyor ve tümüyle onun bana söylediği cümleleri olduğu gibi dışavuramıyorum sanki. Orda bir yerlerde söylediği cümleler beynimin kıvrımlarında, iç kulak borumda, alnımın ortasında yankılanıyor da kendi kendime"Hmm evet bu böyle" sanırım demekle yetiniyorum.

Bana bak içimdeki İspanyol, orada saklanıp durma, atıl ortalığa da, beynimin içine içine soktuğun fakat benim tam olarak duyamadığım cümleleri söyleyiver. Bir zahmet dışarı çıkıver artık da konuşmayı öğrenmeye çalışan çocuk psikolojisinden kurtar beni. Çık yahu içimden, çık da dediklerini haykırıver. Haykır ki ne dediğini tam duyayım ve konuşabileyim ben de.

¡Vamos! 

No comments:

Post a Comment